Από τη
Λίτσα Νικολάου (Ραδιοφωνική παραγωγός)
Π.Παντελίδης: Η απενοχοποίηση της καψούρας
Ήταν ένα βράδυ του Ιουλίου όταν οδηγώντας το αυτοκίνητό μου ακούω ένα τραγούδι που με "κόλλησε". Δεν είχα προλάβει να ακούσω τον καλλιτέχνη, ούτε να προσέξω όλους τους στίχους, το μόνο που ήξερα ότι και μετά από ώρα είχα κολλήσει με τη μελωδία και με έναν στίχο "Δεν ταιριάζετε σου λέω, τόσο αντικειμενικά στο λέω κι ας τις φίλες σου να λένε το αντίθετο". Με είχε κάνει να χαμογελάσω, αλλά και να κουνήσω το κεφάλι μου... πόσες φορές το έχω σκεφτεί αυτό...
Το τι θα γινόταν το επόμενο διάστημα με αυτό το τραγούδι, αλλά και με τον καλλιτέχνη πίσω από αυτό, για πολλούς ήταν έκπληξη, για κάποιους απλά αναμενόμενο, το σίγουρο είναι ότι η φωνή του "έντυσε" το καλοκαίρι μας, τα video του Παντελίδη έχουν σπάσει κάθε ρεκόρ και η Ελλάδα (της καψούρας) βρήκε το "είδωλό" της.
Γιατί όμως έκανε ένα νέο παιδί, από του πουθενά, ανεβάζοντας μόνο τον πόνο του στο διαδίκτυο, χωρίς γνωριμίες, δημόσιες σχέσεις και σκάνδαλα να κάνει τέτοια επιτυχία;
Κατά τη γνώμη μου, υπήρχαν αρκετοί λόγοι που τη συγκεκριμένη χρονική περίοδο "ξεπήδηξε" κάτι νέο που αγαπήθηκε πολύ γρήγορα...
- Η αυθεντικότητα του καλλιτέχνη που τον έκανε ιδιαίτερο. Χωρίς ίχνος "φτιασιδόματος", με ένα σχεδόν... ψυχαναγκαστικό κούνημα του κεφαλιού και με μια κάμερα απέναντί του ο Παντελίδης τραγούδησε τον πόνο του, την καψούρα του, τον χωρισμό του, το κέρατο, αλλά πάντα "ντυμένα" με μελωδίες που μένουν.
- Ο στίχος του έχει εικόνες. Πολλές εικόνες. Και σκέψεις που όλοι έχουμε κάνει για πρώην... Ποιός δεν έχει σκεφτεί ότι ο/η πρώην δεν ταιριάζει με το νυν, ποιός δεν έχει δει το άλλοτε έτερον του ήμισυ να συνοδεύεται, ποιός δεν έχει βάλει στοίχημα και στόχο να γυρίσει, ποιός δεν έχει παραμυθιαστεί... Κι όλα αυτά ο Παντελής τα τραγούδησε... και τα συνόδευσε με μια μουσική που σε ξεσήκωνε. Πόσο ανάγκη το είχαμε αυτό...
- Ενσάρκωσε το όνειρο που γίνεται πραγματικότητα. Μέσα σε ελάχιστο χρονικό διάστημα έγινε από "ένας ακόμη τραγουδιστής που ανεβάζει τα βιντεάκια του", "ο τραγουδιστής της καψούρας που τον ανέδειξε ο κόσμος και ταυτίστηκε μαζί του". Λίγο το έχεις αυτό;
- Ο Παντελίδης γράφει μόνος του τα τραγούδια του. Αυτό σημαίνει ότι "πρώτα ζει και μετά γράφει" (!). Τα συναισθήματά του και τα συναισθήματα φίλων του είναι αυτά που τα έβαλε σε στίχους και τα έκανε επιτυχίες. ποιός θα μπορούσε να περιγράψει καλύτερα αυτά που αισθάνεται ο ίδιος.
- Η δύναμη των social media. Οι σελίδες κοινωνικής δικτύωσης σχεδόν επέβαλλαν τα τραγούδια του Παντελίδη και ο κόσμος τα αγάπησε πριν καν αυτά πάρουν τον δρόμο του στούντιο και φτιαχτούν.
- Ο Έλληνας πάντα αγαπούσε τα τραγούδια που μιλούσαν για πόνο και χωρισμούς. Κι ενώ διανύουμε μια εποχή που το μυαλό μας είναι σε άλλα πράγματα, φαίνεται ότι ο έρωτας είναι ο μόνος που μας έχει απομείνει, κι ο πόνος που αυτός προκαλεί είναι ανεξάρτητος από την τσέπη μας!
Ο Παντελίδης έκανε επιτυχία από το πουθενά, μέσα σε μια νύχτα και αυτό δεν αρέσει σε πολλούς. Δεν μπορεί όμως κανείς να αμφισβητήσει ότι ακόμα και να είναι θέμα τύχης όλο αυτό, ο κόσμος τον αγάπησε, τραγούδησε και ταυτίστηκε μαζί του και φαίνεται η Ελλάδα της (αιώνιας και ανεκπλήρωτης) καψούρας να τον έχει ανάγκη.
Δώσε πόνο στο λαό Παντελή και μην "παραμυθιαστείς" από πολλούς που τώρα θα σε προσεγγίσουν.
Το τι θα γινόταν το επόμενο διάστημα με αυτό το τραγούδι, αλλά και με τον καλλιτέχνη πίσω από αυτό, για πολλούς ήταν έκπληξη, για κάποιους απλά αναμενόμενο, το σίγουρο είναι ότι η φωνή του "έντυσε" το καλοκαίρι μας, τα video του Παντελίδη έχουν σπάσει κάθε ρεκόρ και η Ελλάδα (της καψούρας) βρήκε το "είδωλό" της.
Γιατί όμως έκανε ένα νέο παιδί, από του πουθενά, ανεβάζοντας μόνο τον πόνο του στο διαδίκτυο, χωρίς γνωριμίες, δημόσιες σχέσεις και σκάνδαλα να κάνει τέτοια επιτυχία;
Κατά τη γνώμη μου, υπήρχαν αρκετοί λόγοι που τη συγκεκριμένη χρονική περίοδο "ξεπήδηξε" κάτι νέο που αγαπήθηκε πολύ γρήγορα...
- Η αυθεντικότητα του καλλιτέχνη που τον έκανε ιδιαίτερο. Χωρίς ίχνος "φτιασιδόματος", με ένα σχεδόν... ψυχαναγκαστικό κούνημα του κεφαλιού και με μια κάμερα απέναντί του ο Παντελίδης τραγούδησε τον πόνο του, την καψούρα του, τον χωρισμό του, το κέρατο, αλλά πάντα "ντυμένα" με μελωδίες που μένουν.
- Ο στίχος του έχει εικόνες. Πολλές εικόνες. Και σκέψεις που όλοι έχουμε κάνει για πρώην... Ποιός δεν έχει σκεφτεί ότι ο/η πρώην δεν ταιριάζει με το νυν, ποιός δεν έχει δει το άλλοτε έτερον του ήμισυ να συνοδεύεται, ποιός δεν έχει βάλει στοίχημα και στόχο να γυρίσει, ποιός δεν έχει παραμυθιαστεί... Κι όλα αυτά ο Παντελής τα τραγούδησε... και τα συνόδευσε με μια μουσική που σε ξεσήκωνε. Πόσο ανάγκη το είχαμε αυτό...
- Ενσάρκωσε το όνειρο που γίνεται πραγματικότητα. Μέσα σε ελάχιστο χρονικό διάστημα έγινε από "ένας ακόμη τραγουδιστής που ανεβάζει τα βιντεάκια του", "ο τραγουδιστής της καψούρας που τον ανέδειξε ο κόσμος και ταυτίστηκε μαζί του". Λίγο το έχεις αυτό;
- Ο Παντελίδης γράφει μόνος του τα τραγούδια του. Αυτό σημαίνει ότι "πρώτα ζει και μετά γράφει" (!). Τα συναισθήματά του και τα συναισθήματα φίλων του είναι αυτά που τα έβαλε σε στίχους και τα έκανε επιτυχίες. ποιός θα μπορούσε να περιγράψει καλύτερα αυτά που αισθάνεται ο ίδιος.
- Η δύναμη των social media. Οι σελίδες κοινωνικής δικτύωσης σχεδόν επέβαλλαν τα τραγούδια του Παντελίδη και ο κόσμος τα αγάπησε πριν καν αυτά πάρουν τον δρόμο του στούντιο και φτιαχτούν.
- Ο Έλληνας πάντα αγαπούσε τα τραγούδια που μιλούσαν για πόνο και χωρισμούς. Κι ενώ διανύουμε μια εποχή που το μυαλό μας είναι σε άλλα πράγματα, φαίνεται ότι ο έρωτας είναι ο μόνος που μας έχει απομείνει, κι ο πόνος που αυτός προκαλεί είναι ανεξάρτητος από την τσέπη μας!
Ο Παντελίδης έκανε επιτυχία από το πουθενά, μέσα σε μια νύχτα και αυτό δεν αρέσει σε πολλούς. Δεν μπορεί όμως κανείς να αμφισβητήσει ότι ακόμα και να είναι θέμα τύχης όλο αυτό, ο κόσμος τον αγάπησε, τραγούδησε και ταυτίστηκε μαζί του και φαίνεται η Ελλάδα της (αιώνιας και ανεκπλήρωτης) καψούρας να τον έχει ανάγκη.
Δώσε πόνο στο λαό Παντελή και μην "παραμυθιαστείς" από πολλούς που τώρα θα σε προσεγγίσουν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου