Πλέον μπορεί να γίνει μια αποτίμηση για τον Παντελή που με την επιτυχία που σημειώνει με την πρώτη του δισκογραφική δουλέιά έχει κερδίσει πολλά σχόλια συναδέλφων του θετικά και αρνητικά ....
Τον έμαθα από ένα τρολάρισμα στο Twitter. Και η αλήθεια είναι ότι οι περισσότεροι που προωθούν τα τραγούδια του το κάνουν για χαβαλέ, ακόμα και για να κοροϊδέψουν. Πόσο λίγοι. Εγώ είμαι εδώ για να αποθεώσω αυτόν τον τύπο. Γιατί ακόμα κι αν δεν σου αρέσουν τα τραγούδια του, ακόμα κι αν δεν μιλάνε στην καρδιά σου οι στίχοι του, οφείλεις να παραδεχτείς ότι είναι original. Και αυτό λείπει πάρα πολύ στις μέρες μας.
Κι εγώ γέλασα πολύ όταν συνειδητοποίησα ότι τα κρουστά που ακούγονται είναι προφανέστατα μια παντόφλα που χτυπάει ρυθμικά στο πάτωμα. Ζαλίστηκα κι εγώ με το κεφάλι του που κουνιέται πάνω-κάτω στον ρυθμό της μουσική της. Αλλά για να παραφράσω την Julia Roberts και το I am just a girl, standing in front of a boy, asking him to love her, ο Παντελής Παντελίδης είναι απλά ένα τύπος που στέκεται μπροστά σε μια κάμερα και σου ζητάει να τον ακούσεις.
Είναι pure η φάση. Είναι επική γιατί απλούστατα δεν είναι τίποτα παραπάνω από αυτά. Μία κάμερα, μία κιθάρα και η δημιουργία του Παντελίδη.
Τα περισσότερα τραγούδια θυμίζουν το ένα το άλλο. Οι στίχοι βγάζουν πόνο και πιθανολογείς ότι τους έγραψε μετά από κάποιον χωρισμό. Αλλά η φωνή είναι καλή. Καλύτερη από ό,τι περιμένεις. Και ξαφνικά βλέπεις ότι δεν σε χαλάει. Ακόμα κι αν είσαι από αυτούς που απλά γελάνε, δεν μπορείς να γελάσεις και πολύ.
Και κάπου εκεί είναι που ο Παντελίδης έγινε γνωστός. Μέσα από το ίντερνετ και τα τραγούδια του που μάζεψαν κοντά ένα εκατομμύριο views το καθένα. Και τώρα βλέπεις στην σελίδα του στο facebook ότι κάνει και εμφανίσεις. Ότι τραγουδάει σε μαγαζιά. Βλέπεις να ποστάρουν άνθρωποι τα τραγούδια του επειδή τα γουστάρουν κι όχι επειδή έχει απλά κερδίσει τις 7 ημέρες δημοσιότητάς του.
Δεν θα κάτσω να τον υπερασπιστώ άλλο. Αλλά το ότι τράβηξε την προσοχή τόσου κόσμου, το ότι γράφει μόνος του τα τραγούδια του και ότι το αποτέλεσμα που παρουσιάζει είναι τόσο άρτιο όσο και ανορθόδοξο, με κάνει να του δίνω ένα τεράστιο respect. Δίπλα στον Βασίλη Καρρά και την Πάολα απλά "ανδρώθηκε" και στις μεγάλες πίστες και το στοίχημα το κέρδισε δίκαια με το σπαθί του. Φόρεσε ακουστικό και αμέσως βγήκε στην αρένα. Πάνω απο 100.000 κόσμος έχει περάσει απο το Teatro να τον δει και ο Κώστας Μπερτάκης που είναι ο άνθρωπος που τον ανακάλυψε τον προστατεύει σαν παιδί του. Μουσικά και ανθρώπινα είναι δίπλα του και τον χτίζει για να συνεχίσει αυτό που ξεκίνησε.
Με τα δικά του πονεμένα λόγια, κυρίες και κύριοι, ο μικρός θεούλης Παντελής Παντελίδης...
Συνοδεύομαι
“Και εκεί που νόμιζα πως είχα δει τα πάντα
πίσω απ την πλάτη του στα μάτια με κοιτάς
νομίζω κάτι μου ζητάς και εσύ στα χείλη
τον φιλάς”
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου